علت ساخت آبنمای ژنو

در سال ۱۸۸۶ میلادی و در پی انقلاب صنعتی در اروپا، شهر ژنو در اوج رونق و پیشرفت صنعتی بود. جمعیت این شهر از ۶۴،۰۰۰ نفر در سال ۱۸۵۰ به ۱۰۰،۰۰۰ نفر در سال ۱۸۹۰ نفر رسیده بود. ژنو برای تامین نیروی برق مورد نیاز صنعت و کارخانه های خود یک نیروگاه برق آبی بر روی جریان رودخانه رون تاسیس کرد.

در شبکه برق ژنو، در زمان پایان کار کارخانه ها در شب­ مشکلاتی ایجاد می گردید. در واقع زمانی که تجهیزات صنعتی متوقف می­شدند برق تولیدی نیروگاه مازاد بر مصرف می شد. افزایش فشار بیش از حد در سیستم باعث می­شد تا مهندسان به سرعت پمپ­ ها را بصورت دستی و یکی یکی خاموش کنند. به همین دلیل سوپاپ اطمینان را وارد سیستم نیروگاه کردند و در هنگام افزایش فشار و استفاده از این سوپاپ اطمینان، فواره زیبای ژنو خلق شد. در نتیجه این آبنمای مشهور به علت یک مشکل فنی به وجود آمد. ارتفاع این آبنما در ابتدا تنها ۳۰ متر بود، و فقط عصرها در یک طرف نیروگاه فوران می­کرد.

تغییر مکان آبنما به سمت اسکله در سال ۱۸۹۱

بعد از گذشت زمان مهندسان ژنو ایده دیگری برای جلوگیری از افزایش فشار سیستم در پیش گرفتند و دیگر نیازی به این فواره نبود. با این حال مردم شهر به دیدن این آبنما عادت کرده بودند و از آن لذت می­ بردند. فلذا مسئولان شهر ژنو تصمیم گرفتند این آبنما را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کنند. دومین آبنما در موقعیتی دارای دید بهتر، در اسکله دریاچه او ویوز ساخته و جانمایی شد که تا به امروز هم در آن مکان قرار دارد. این آبنما  در سال ۱۸۹۱ برای جشنواره ژیمناستیک فدرال افتتاح شد و دارای ۹۰ متر ارتفاع بود. در ابتدا برای راه ­اندازی آبنما از آب شرب استفاده می­ کردند و به همین دلیل آبنما فقط روزهای یکشنبه و تعطیلات رسمی روشن می­ شد.

رسیدن به ارتفاع ۱۴۰ متری در سال ۱۹۵۱

مهندسین پروژه در سال ۱۹۵۱ تغییراتی را در سیستم آبنما اعمال کردند. آبنما دیگر از آب شرب استفاده نمی­ کرد. آب دریاچه قبل از ورود به نازل آبنما فیلتر و مورد استفاده قرار گرفت. در سیستم جدید ۵۰ درصد از مسیر منحنی انتقال آب به نازل کم شده است. پمپ ها کلکتور شده و به همین دلیل راندمان سیستم بالاتر رفته است. در مکانیسم جدید آبنما، ارتفاع آب به ۱۴۰ متر می­رسد.

ایستگاه جدید پمپاژ آبنما به قدر کافی قدرتمند بود تا بتواند هر ثانیه ۵۰۰ لیتر آب با سرعت ۲۰۰ کیلو­متر بر ساعت و فشار ۱۶ بار به هوا پرتاب کند. این آبنما دارای ۲ دستگاه پمپ با توان مصرفی ۵۰۰ کیلووات می­ باشد که توسط شرکت سوئیسی به نام سولزر ساخته شده اند. در این آبنما ۷ تن آب در هوا معلق می ماند. یکی دیگر از شگفتی­های آبنما، نازل آن می ­باشد که در آن آب با هوا مخلوط شده و از نازل به بالا پرتاب می شود. همچنین قطر خروجی این نازل آبنما ۱۶ سانتی­متر می­باشد.
اگر چه به مرور زمان تغییراتی در آبنما ایجاد شده است، اما از آن زمان تا به امروز همان پمپ­ها بدون هیچ اشکالی در حال کار کردن هستند. این آبنما مجهز به چراغ های آبنمای LED عظیمی است که در مراسمات خاص ملی آن را به رنگ پرچم کشور سوئیس نورانی می­ کنند.

 

تعمیر و نگهداری آبنما

هزینه حفظ و نگهداری این آبنما ۸۰۰،۰۰۰ فرانک در سال است. آبنمای ژنو خودکار و هوشمند نیست. این آبنما به صورت دستی هر صبح توسط مسئول نگهداری آن روشن و شب­ ها خاموش می­ شود. مسئولان نگهداری آبنما اغلب کارمندان بازنشسته شرکت SIG می­باشند که بعد از بازنشستگی و داوطلبانه با دریافت دستمزد به کار در آبنما ادامه می­دهند.این آبنما هر روز کار می کند و علاوه بر نیمه شب­ ها در دو موقعیت دیگر نیز خاموش می­ شود. در روزهای بادی و روزهایی که دمای هوا نزدیک به دمای نقطه انجماد است.

اگرچه رکورد ارتفاع آبنما سال‌ها پیش شکسته شده است، اما آبنمای ژنو هنوز اعتبار بین‌المللی زیادی دارد. به گفته هروه ژیناند مدیرکل شرکت خدمات صنعتی ژنو: “گاهی اوقات مقامات شهری درخواست می­کنند تا از تاسیسات ما بازدید کنند و ایستگاه پمپاژ آبنما را ببینند. زیرا آبنمای ما در سراسر جهان مشهور است. ما علم مهندسی آن را پنهان نمی ­کنیم و با کمال میل تجربیات خود را با دیگران به اشتراک می­ گذاریم.”

به عنوان مثال مدیران شهری سئول به این آبنما علاقه­ مند شدند و پس از بازدید از آبنمای ژنو و مشاوره های فنی، در سال ۲۰۰۲ قبل از افتتاحیه جام جهانی فوتبال در کره جنوبی آبنمای خود را با ارتفاع ۲۰۲ متر ساخته و راه ­اندازی کردند. آبنمای ژنو با ۱۴۰ متر ارتفاع در کنار آبنمای سئول با ۲۰۲ متر و آبنما جده با ۳۱۲ متر ارتفاع در میان بلندترین فواره های جهان قرار دارد.